Zima

April 20, 2020

Starzy ludzie mówią, że kiedyś to były zimy. W pełni się z nimi zgadzam, że prawdziwej, śnieżnej zimy w ostatnich latach nie było. Trzeba się przyzwyczajać do okresu chłodu z rzadkimi opadami śniegu. Na pejzaże w śniegu można liczyć tylko w górach.

W tym roku musiałem ruszyć dalej za śniegiem, w Góry Izerskie. Kilka zdjęć Izery w śniegu. Bardzo mało turystów, gdzieś w okolicy byli tylko narciarze na biegówkach. Piękny puszysty śnieg, bezchmurne niebo i ostre słońce.

Ponieważ w Górach Stołowych też bywał śnieg, więc też udało mi się z nim spotkać. Na krótko, bo właśnie “schodził”….

Najbardziej lubię brodzić w świeżym śniegu w lesie. Zdjęcia nie są tak efektowne ale bardzo klimatyczne.

Chciałbym, aby zima w przyszłym roku byłą bardziej zimowa, bardziej baśniowa… I bardziej śnieżna.

Jesienne Bieszczady

January 5, 2020

Wiosenny plener ZPFP zakończyłem się postanowieniem powrotu jesienią. Przed wyjazdem spisałem interesujące miejsca, nowe i te, które chciałbym zobaczyć jesienią. Część z nich była na szlaku milionów turystów, którzy odwiedzają Bieszczady. Chciałem zobaczyć tak dużo, jak tylko się da, bardziej turystycznie niż fotograficznie. Za zgodą Bieszczadzkiego Parku Narodowego, podczas pleneru mogliśmy wyjść w góry sporo przed świtem jak też oddalić się nieco od szlaku.

Bieszczadzka jesień już się zaczynała ale w górnych partiach mróz ją zakończył, nim się na dobre wybarwiły się buczyny.

Widok na Połoninę Caryńską z Ustrzyk Górnych

Sine Wiry. Suchy rok nie dał szans na zobaczenie ich piękna.

San… Ma klimat, nawet jak jest mało wody.

Jednym z miejsc, które przyciąga jest Beniowa. W zasadzie pozostałości po wsi i po cerkwi. Byłem tak wiosną i zajrzałem jesienią.

Wyjście na Rozsypaniec i Halicz.

Dzięki BdPN można było bliżej poznać hucuły - bardzo przyjazne i ciekawskie stadko.

Koniec lata

September 28, 2019

Koniec sierpnia to już początek jesieni. Jest to też początek okresu większej zmienności w pogodzie. Szczególnie ranki z mgłami, które przynoszą spokój, ciszę i równowagę. Tym razem można było podziwiać mieszanie purpury i niebieskiego w morzu szarości mgieł. W finale wystąpiły kolory złota. Godzinny spektakl zakończyło słońce, które w kilkanaście minut posprzątało i zrobiło piękny, jasny poranek.

Panoramy są większe i można je otworzyć w indywidualnie.

Na łąkach było jeszcze sporo kwiatów. Spóźnione łubiny nie były wcale takie rzadkie.

Pół godziny po wschodzie słońca można zajrzeć pod warstwę mgły. Powoli budzi się słoneczny, sierpniowy dzień.